دفعه پیش در مورد کلاس نجاری رفتنم نوشتم و قابی که ساختم و نصفه نیمه موند.
جلسه بعدش رفتم که مثلن کار سنباده و بتونه و رنگش رو تموم کنم و مثلن این قاب تموم بشه. اما اونقدر بهش چسب چوب زده بودم که برای بردنشون تقریبن 30 تا 45 دقیقه فقط داشتم سنباده میکشیدم و خوبیش این بود که سنباده برقی بود :))) و اگر نه کل جلسه رو در حال سنباده کشیدن بودم. بالاخره سطحش صاف شد. نکته مهم سنباده کشیدن اینه که در جهت الیاف چوب سنباده میکشیم با قدرت یکسان روی تمام سطوح و اگر نه یه طرف بیشتر می‌ره و طرف دیگه نه. اگه سنباده رو به تمام سطوح یکسان و با یه قدرت نکشیم، سطح کارمون صاف و یکدست نمیشه.
بعد سنباده کشیدن نوبت به بتونه کاری هست. بتونه چرا و چیه؟ بتونه در واقع چاله چوله‌های کارمون رو مي‌پوشونه. یه ماده خمیری هستش که از ترکیب مساوی مل و سریش و یه ذره گل ماشی (برای رنگ) درست میشه. این خمیر رو با کاردکی روی سوراخ‌ها و درز‌های کارمون می‌مالیم. بعد ميذاریم یه طرف خشک شه.
بعد خشک شدن شروع به سنباده کشیدن می‌کنیم تا اضافه‌های بتونه از سطح کارمون بره. این قابم تا اینجا جلو رفت و تو فاصله خشک شدن بتونه داشتم قاب دومم که قراره آرک‌دار باشه رو شروع کردم. قاب آرک‌دار یعنی قابی که یک یا چند طرفش طرح داره. مثل سری پیش قابم رو درست کردم و یه طرحی رو آماده کردم و روی یه طرف چوبم با مداد کشیدم. برای اینکه بتونیم این طرح رو در بیاریم باید از اره مویی برقی استفاده کنیم. باید کار با اره مویی برقی رو خوب یاد بگیریم و اگر نه طرحمون خوب در نمیاد. اره مویی برقی، همون اره مویی خودمونه که با برق کار میکنه در واقع برای تسریع و تسهیل بریدن طرح روی چوبمون ازش استفاده می‌کنیم. و اگر نه با یه گیره (نگر داشتن چوب) و اره مویی ساده هم میشه کارمون رو بکنیم.
چندین بار تمرین کنیم که بتونیم دقیقن روی طرحی که روی چوب کشیدیم حرکت کنیم. این دستگاه خوبیش اینه که می‌تونی سرعت اره رو کم و زیاد کنی تا ببینی با چه سرعتی می‌تونی راحت حرکت کنی. خب من طرحمو کشیدم و تمرینم کردم ولی بازم نیاز دارم قبل کار روی قابم یه ذره هم تمرین کنم. اینم از این قسمت تا ببینم جلسه بعدی چی کار می‌کنم.
به نظر من این جور کلاس‌ها خوبن البته نه فقط نجاری و … کلن اینجور کلاس‌ها یعنی چیزی که آدم رو به تحرک و خلاقیت بندازه. باعث شه آدم خوشحال تر باشه و در راستای چیزی باشه که دوست داره. مثلن خود ورزش کردن. اگه بدونین چقدر انٰرژی میده به آدم و ذهنش رو باز میکنه. به حرف آدم‌ها تو انتخاب کلاس و رشته و … اهمیت ندین کار خودتونو بکنین. البته خودتون می‌دونین :)) من همیشه کاری که می‌کنم رو دوست دارم و خوشحالم که خانوادم‌ام همیشه با من هستن و من با خانواده‌ام.
کار خودت رو بکن، کسی رو اذیت نکن و قوانین و باید و نبایدها رو بذار برای قانونمنداش. تو خوشحال باش، زندگی کن و کمک کن آدم‌ها هم خوشحال باشن. واقعن خوشحالی تنهایی نمی‌چسبه آدم دوست داره همه خوشحال باشن و زندگی کنن. و زندگی غیر از این نیست.