دبستانی که بودیم هر وقت هر کسی چیزی می‌خرید نشون میداد، مثلا میگفتیم ببین مداد نوکی نو خریدم، چقدر قشنگه،ما هم میگفتیم ببینیم به‌به چقدر قشنگه مبارکه. یا مقنعه نو، کفش نو، هر چی خلاصه 🙂 بهم نشون می‌دادیم و خیلی وقتها نیاز نبود کسی نشون بده، می‌دیدیم و میگفتیم چقدر قشنگه و ال و بل.
وقتی رفتیم راهنمایی، غیر از یکی از دوستام، همه جدید بودن. یه روزی من کفشی که تازه خریده بودیم و پوشیدم و هیچ کسی چیزی نگفت، یعنی حتا بغل دستیم هم نگفت مبارکه نسرین کفشت رو تازه خریدی :)) بعد آخرش بهش گفتم اصلا دیدی من کفش خریدم؟ خندید گفت ا ندیدم قشنگه، بعد گفت مگه بچه‌ای؟! همینقدر بی‌ذوق :))) بماند که چه ربطی به بچه بودن یا نبودن داره؟ والا من هنوزم بچه‌ام و همه چیز هم عالیه 🙂 حالا.
بعد یه چند روز بعدش (دقیق روزش یادم نیست) دوستم یه ساعت جدید بسته بود، گفتم به‌به قشنگه مبارکه ساعتت، گفت واسه خواهرمه. گفتم تو دست تو اولین باره میبینم، خیلی قشنگه مبارکه بهت میاد، خلاصه این تبریک گفتن‌ها سر هر چیزی کم کم بین من و رفیقم باب شد، اونقدری که یه روز دوستم دیر رسید سر کلاس و معلم سر کلاس بود، اجازه گرفت اومد نشست، با آرنجش زد به دست من، با چشماش به پایین اشاره کرد، پاچه شلوارش رو کشید بالا که ببین جوراب نو خریدم :))
من هنوزم هر آشنایی رو ببینم که چیز جدیدی خریده باشه یا چیزی بهش بیاد و … همیشه میگم به‌به چه قشنگه، چه بهت میاد و مبارکه. والا حقیقتش من بیرون غریبه هم ببینم که چیز قشنگ و خاصی بنظرم پوشیده باشه و یا حتا رنگ موش خاص باشه بهش یه جوری میگم 🙂 حالا دیگه خدا نکنه عروس و دوماد ببینم :))) به هزار زبان بهشون تبریک میگم :)))))))) هاها یاد یه چیزی افتادم تعریف کنم، چند وقت پیش با پیام بیرون بودیم یعنی تفریح می‌کردیم. بعد یه فولکس نارنجی پشت چراغ قرمز دیدیم که ماشین عروسی کرده بودنش. عروس و داماد پشت نشسته بودن، عروس به بیرون نگاه میکرد و ساکت و آروم بود. من کلی ذوق کرده بودم، فولکس نارنجی و ماشین عروس شدنش خب ایده فوق‌العاده‌ای بود، یکهو با عروس چشم تو چشم شدیم من همینطور که داشتم می‌خندیدم از ذوق بهش دست تکون دادم و علامت Thumbs up نشون دادم، عروس خندید و با ذوق دست تکون داد و ماشین رفت.
هیچی دیگه مبارکه مبارک :)))
