برای همکلاسی شادم

تو کلاسمون یه آدم خیلی باحال و سرزنده هست که خیلی اهل شوخی کردنه خیلی باحاله خیلی، همش پیش خودم می‌گم اگه ایشون نبود کلاس چقدر خسته کننده میشد! ایشون باعث مي‌شن تو کلاس جو صمیمی و شوخی از نوع خوبش البته ایجاد شه، باعث میشن از ته دل بخندیم. هرازگاهی اونقدر می‌خندم که دلم درد میگیره. چقدر شاده این آدم و امیدوارم همیشه خوش و سرزنده باشه. در کل وجود این آدم رو موهبتی می‌دونم برای کلاسمون چون شادی و خوشی رو به کلاسمون آورده. خودمم همیشه دوست دارم تا جایی که حد و مرز‌ها رو نگر دارم بگم و بخندم و خوش باشم و باعث شم بقیه هم خوش باشن. نه اینکه بهم بخندیم بل با هم بخندیم.

کل این دنیا رو میبازیم اگه از تک تک لحظاتمون خوب استفاده نکنیم. به خودم می‌گم تو مسیر رسیدن به اهدافت از راه و لحظه لحظه‌اش لذت ببر چون معلوم نیست به اون هدف می‌رسی یا نه پس در حال و در راه رسیدن به هدف‌هات لذتتو ببر و واقعن بهترین کار همینه. آره خب دنیا اونقدرها باحال نیست ظلم‌هایی که داره میشه و میبینیم ولی می‌تونیم یه کار مثبتی کنیم تا اوضاع حتا یه ذره بهتر شه، یه کاری در حد خودمون حتا یه تغییر کوچیک تو یه دامنه کوچیک.

از راه لذت ببریم

پادکست – قسم به اسم آزادی

خب نزدیکای دهه فجر و یادآور انقلاب 57 هستش، اخیرن کتاب « یادداشت‌های انقلاب » از صادق زیبا کلام و انتشارات روزانه رو خریدم و می‌خونمش و دیدم چه مناسبت خوبی داره به این روز‌های آینده که داره دهه فجر میاد و خواستم که پادکستش کنم و چه خوب میگه قرار بود چی بشه و چی شد!

این کتاب سال 88 چاپ شده و داخل متن کتاب اشاره میشه به این که 24 سال از انقلاب گذشته و این به خاطر این هست که مطالب چاپ شده حول و حوش سال 81 گفته شده.

خب باید اسم این پادکست رو احتمالن می‌ذاشتم یادداشت‌های انقلاب یا همچین چیزی ولی انصافن قسم به اسم آزادی خیلی بهتره 🙂

پادکست قسم به اسم آزادی از کتاب یادداشت‌های انقلاب نوشته صادق زیبا کلام

دانلود پادکست قسم به اسم آزادی از کتاب یادداشت‌های انقلاب زیبا کلام

سخنان حضرت امام خميني درباره ي انقلاب اسلامي ايران

 

۲۸ ژانویه روزجهانی محرمانگی یا حریم خصوصی

خب دیروز 28 ژانویه روز جهانی حریم خصوصی یا محرمانگی بود، محرمانگی رو زیاد استفاده نمی‌کردم تا توییت دانیال رو دیدم و منم الان دارم ازش استفاده می‌کنم.

تو تعریف حریم خصوصی می‌تونم بگم خیلی نسبی هست :)) چون واقعن نسبیه یه چیزی برای من حریم خصوصی هست و برای شما نیست و به عکس. ولی خب خیلی کلی میشه گفت بدن انسان و اطلاعاتش و دارایی‌هاش و …. جز حریم خصوصی‌اش هستن. و فوق‌العاده حائز اهمیت هستش. باید حریم خصوصی خودمون رو بشناسیم و ازش محافظت کنیم.

یه بار داشتم با یه انقلابی حرف می‌زدم گفت بهترین نمونه برای نشون دادن اهمیت حریم خصوصی به آدم‌ها اینه : «آیا دوست دارین تو خونه شیشه‌ای زندگی کنین؟». خب مطمئنن من که دوست ندارم، این فقط یه مثال بود برای نشون دادن اهمیت حریم خصوصی. ولی خب متاسفانه خیلی از ما ها یا می‌دونیم و اهمیت نمی‌دیم و یا نمی‌دونیم و اهمیت نمی‌دیم و یا می‌دونیم و اهمیت هم می‌دیم ولی قدرت‌های بالاتر مثل دولت‌‌ها و یا اصلن یه سری آدم بد این حق رو از ماها می‌گیرن و به خودشون اجازه می‌دن وارد حریم ما بشن. ولی خب ما با دونستن یه سری رفتارها و راهکارها می‌تونیم تا حدی حریم خصوصی خودمون رو اول بشناسیم و بعد حفظش کنیم. این دونستنه خیلی مهم‌تره به نظر من، چون وقتی من بدونم می‌تونم دنبال راه برای حفظش باشم.

یکی از بهترین رفتارها دونستن‌ حد و مرز حریم خصوصی‌مون هست و این واقعن نسبیه. از نظر من نسرین آشکار شدن آدرس ایمیلم می‌تونه حریم خصوصی من نباشه ولی از نظر آدم دیگه می‌تونه باشه.(این فقط یه مثال بود) یا یه مثال ملموس‌تر تو توییتر و فیسبوک و … هستیم و مدام چیزهایی می‌نویسیم که ممکنه با منتشر کردنشون حریممون رو متلاشی کنیم و اجازه بدیم خیلی‌ها واردش بشن.خودمون با دست خودمون اجازه می‌دیم آدم های بیشتر چیزهایی که مهم و حساس هست رو راجع بهمون بدونن! چرا آخه؟ چون به نظر خودمون مهم نیست؟ چون ما که کاری نمی‌کنیم که بترسیم؟ چون ما چیزی برای از دست دادن نداریم؟ خب همه این جواب‌ها غیر منطقی هست. دوباره برگردیم به جمله بالاتر « آیا دوست دارین تو خونه شیشه‌ای زندگی کنین؟ » با این جواب‌هاتون انگار داریم دیوار و سقف و کف خونه‌مون رو شیشه‌ای می‌کنیم. خب د نکنیم :)))

خیلی کلی نوشتم و فکر میکنم همون مثال خونه شیشه‌ای بتونه حق مطلب رو ادا کنه. دست آخر داشتن حریم خصوصی یه حق محسوب میشه و نباید با ندونم کاری حریممون رو زیر پا بذاریم و یا اجازه بدیم بقیه توش سرک بکشن. حریم خصوصی‌مون برامون مهم باشه و از حقمون دفاع کنیم.

۲۸ ژانویه روزجهانی محرمانگی یا حریم خصوصی

خب دیروز 28 ژانویه روز جهانی حریم خصوصی یا محرمانگی بود، محرمانگی رو زیاد استفاده نمی‌کردم تا توییت دانیال رو دیدم و منم الان دارم ازش استفاده می‌کنم.

تو تعریف حریم خصوصی می‌تونم بگم خیلی نسبی هست :)) چون واقعن نسبیه یه چیزی برای من حریم خصوصی هست و برای شما نیست و به عکس. ولی خب خیلی کلی میشه گفت بدن انسان و اطلاعاتش و دارایی‌هاش و …. جز حریم خصوصی‌اش هستن. و فوق‌العاده حائز اهمیت هستش. باید حریم خصوصی خودمون رو بشناسیم و ازش محافظت کنیم.

یه بار داشتم با یه انقلابی حرف می‌زدم گفت بهترین نمونه برای نشون دادن اهمیت حریم خصوصی به آدم‌ها اینه : «آیا دوست دارین تو خونه شیشه‌ای زندگی کنین؟». خب مطمئنن من که دوست ندارم، این فقط یه مثال بود برای نشون دادن اهمیت حریم خصوصی. ولی خب متاسفانه خیلی از ما ها یا می‌دونیم و اهمیت نمی‌دیم و یا نمی‌دونیم و اهمیت نمی‌دیم و یا می‌دونیم و اهمیت هم می‌دیم ولی قدرت‌های بالاتر مثل دولت‌‌ها و یا اصلن یه سری آدم بد این حق رو از ماها می‌گیرن و به خودشون اجازه می‌دن وارد حریم ما بشن. ولی خب ما با دونستن یه سری رفتارها و راهکارها می‌تونیم تا حدی حریم خصوصی خودمون رو اول بشناسیم و بعد حفظش کنیم. این دونستنه خیلی مهم‌تره به نظر من، چون وقتی من بدونم می‌تونم دنبال راه برای حفظش باشم.

یکی از بهترین رفتارها دونستن‌ حد و مرز حریم خصوصی‌مون هست و این واقعن نسبیه. از نظر من نسرین آشکار شدن آدرس ایمیلم می‌تونه حریم خصوصی من نباشه ولی از نظر آدم دیگه می‌تونه باشه.(این فقط یه مثال بود) یا یه مثال ملموس‌تر تو توییتر و فیسبوک و … هستیم و مدام چیزهایی می‌نویسیم که ممکنه با منتشر کردنشون حریممون رو متلاشی کنیم و اجازه بدیم خیلی‌ها واردش بشن.خودمون با دست خودمون اجازه می‌دیم آدم های بیشتر چیزهایی که مهم و حساس هست رو راجع بهمون بدونن! چرا آخه؟ چون به نظر خودمون مهم نیست؟ چون ما که کاری نمی‌کنیم که بترسیم؟ چون ما چیزی برای از دست دادن نداریم؟ خب همه این جواب‌ها غیر منطقی هست. دوباره برگردیم به جمله بالاتر « آیا دوست دارین تو خونه شیشه‌ای زندگی کنین؟ » با این جواب‌هاتون انگار داریم دیوار و سقف و کف خونه‌مون رو شیشه‌ای می‌کنیم. خب د نکنیم :)))

خیلی کلی نوشتم و فکر میکنم همون مثال خونه شیشه‌ای بتونه حق مطلب رو ادا کنه. دست آخر داشتن حریم خصوصی یه حق محسوب میشه و نباید با ندونم کاری حریممون رو زیر پا بذاریم و یا اجازه بدیم بقیه توش سرک بکشن. حریم خصوصی‌مون برامون مهم باشه و از حقمون دفاع کنیم.

داستان صوتی – آخرین جواب

واقعن لحظات سختیه وقتی همش منتظرم که این دانشگاه تموم شه و نمی‌دونم چرا منو ول نمی‌کنن برم! خب من که درس نمی‌خونم ترم آخرمه بذارین من برم اه.

خواستم به جای غر زدنی که قراره به هیچ جایی نرسه کتاب بخونم و یهو به سرم زد که همینو ضبط کنم اصلا ایده‌ای نداشتم داستان راجع به چیه، خب برای من تجربه جدیدی بود چون منم همزمان داشتم می‌فهمیدم نویسنده داره چی میگه، و این تجربه برای من خوشایند بود شاید برای کسی که داره میشنوه اینطور نباشه و کاملن قابل قبوله 🙂 ولی خب اینه دیگه من باید این یه کارم میکردم.

آهان یه کار دیگه ای هم کردم آهنگ اولش یه ذره نیست به نظرم یه ذره خارج از روال برم بهتره آهنگ اول رو دوست دارم و کاملش رو گذاشتم. و البته اصلا کات نکردم و هیچ ویرایشی انجام ندادم اشکال دارم غلط دارم و … ولی خب نخواستم ادیت کنم. البته مثلن نویز گیری کردم :))

برای من تجربه خوبی بود، امیدوارم شمایی که میشنوی هم زیاد بدت نیاد یه ذره بد اشکال نداره ولی خب زیاد نشه دیگه :)) شدم کاریش نمیشه کرد ولی نشه. ولی واقعن افتضاح از آب در اومد چون برای خودم داشتم می‌خوندم و هیچ ایده‌ای نداشتم … .

معرفی کتاب : آخرین جواب از آیزاک آسیموف، مترجم خانم الهام حق پرست و انتشارات کتابسرای تندیس.

داستان صوتی آخرین جواب از آیزاک آسیموف

دانلود پادکست آخرین جواب از آیزاک آسیموف

وقتی تو می‌خندی – Murat Gogebakan

دارم الان یکی از آهنگ‌های Murat Gogebakan رو گوش می‌دم، یعنی از دیشب فقط همین رو گوش دادم حتا بیرون هم که بودم.

مفهومش رو دوست دارم، میگه :

وقتی تو می‌خندی گل‌ها باز میشن، وقتی تو میای بهار میاد و …

خیلی قشنگه، جالبیشم اینه که لیریکش با ساز و اینهاش جور نیست، این تناقضشم دوست دارم و صد البته صدای مرات رو خیلی دوست دارم و اینکه خداییش با تموم وجودش می‌خونه برا نمونه آهنگ  Ay Yuzlum اش که هیچ وقت یادم نمی‌ره تو تبریز بودم زمان دانشجوییم بود منظورم اوایلشه :))) هنوزم دانشجویم، تو تاکسی نشسته بودم و راننده هم یه آدم خوبی بود موسیقی ترکی گذاشته بود تا رسید به این و من نزدیک بود پیاده شم، نتونستم پیاده شم، گفتم ببخشین میشه من دو دیقه بشینم این آهنگه تموم شه بعد پیاده شم؟ گفت بله و خیلی راحت زد کنار و نگر داشت و بعد گفت اسم خواننده اینه و این فلان آهنگه چقدر هم خوشش اومده بود که من از آهنگی که گذاشته بود خوشم اومده.خیلی خوشم اومد، مثل یه انسان واقعی. البته در مورد خودم هم همینه وقتی موسیقی به کسی پیشنهاد بدم و یا فیلمی چیزی، حتمن پیگیر میشم که خوشش اومده یا نه و اون لذتش رو دوست دارم .

Sen Gülünce Güller Acar Gül Pembe