چرا یا؟ من با موضوع انشا مخالفم از بیخ :))
این بود انشای من خوش بود استاد من.
:))))
چرا یا؟ من با موضوع انشا مخالفم از بیخ :))
این بود انشای من خوش بود استاد من.
:))))
الان داشتم ویکیپدیا رو میخوندم یاد کتاب عزیزم افتادم، خواستم راجع بهش بنویسم. یادم نیست چند سالم بود، این کتابو از کتابخونه خونمون برداشتم و ورقش زدم بعدها شروع کردم به خوندش، و معمولن میخوندمش، دیگه تو بین کتابهای خودم بود.
خیلی وقت میشه که کتابی رو معرفی نکردم، البته فک کنم تو توییتر هرازگاهی مینویسم که فلان کتاب و بهمان کتاب رو خوندم و چقدر خوشم اومده و حتا تکههایی از کتاب رو هم مینویسم. اما خوب بهتره که برای معرفی کتاب، شاید نههمه کتابهایی که ميخونم، یه معرفی اجمالی تو سایتم داشته باشم.
کتاب ربهکا (یکی از کادوهای محشری که پیام برای تولد ۳۰ سالگیم داده) یکی از کتابهایی بود که تو کتابخونهامون همش بهم چشمک میزد. یه دو سه باری حمله بردم سمتش که بخونم ولی اوایلش نثرش طوری بود به نظرم که نمیتونستم ادامه بدم و دلیلشم واقعن نمیدونم چی بود شاید تنبلی خودم بود. قبل عید یعنی دو روز مونده به سال جدید به خودم قول دادم که که این کتاب رو باید تا قبل سال نو بخونم و تمومش کنم. عصری ساعت ۷ شروع کردم و صبح ساعت ۸ صبح تمومش کردم. موضوع اصلن قولی نبود که به خودم داده بودم، در واقع نمیتونستم این کتاب رو بذارم زمین که فردا وقتی بیدار شدم بخونم. اصلن اونقدر درگیرش شدم فقط میخواستم بخونمش و وقتی تموم شد هم ناراحت بودم که چرا تموم شد؟! :))
این کتابی که دستمه از انتشارات جامی هستش و به ترجمه استاد حسن شهباز. اینجا مقدمه استاد برای کتاب ربهکا رو مینویسم :
یه ویدئو درست کردم حول و حوش 00:01:30 و خیلی مفید و مختصر توضیح دادم که ردپای دیجیتال چی هستش. و میخوام یه ویدئو هم درادامهاش بسازم که توش بگم چی کار کنیم که ردپای خوبی به جا بذاریم یا ردپای زیادی به جا نذاریم و در حالت کلی مراقب ردهایی که از خودمون میذاریم باشیم و از اینجور حرفها …
ویدئو « ردپای دیجیتال چیست؟ » تو یوتوب
تو آپارات هم بعدن آپ میکنم.
خب داشتم برا خودم تو اینترنت میچرخیدم این عکس رو دیدم. خیلی خوشم اومد 5 دیقه وقت گذاشتم تو GIMP درستش کردم. حالا تو خود عکس به ذره متنها فرق میکرد و من زیاد امانت رو رعایت نکردم و برخی کلمات رو عوض کردم.
هوای همو داشته باشیم :*
الان که دارم میبینم میگم ایکاش حداقل به پاش میزد اون تیرو… یا چه میدونم یه جور دیگه حال دزده رو میگرفت … چه میدونم.
بدون حرفهای اولیه و مقدمه چینی، چیزی که قراره بخونیم اینه : برای اینکه جلوی حمله Brute-force رو سرورمون رو بگیریم از روش احراز هویت یا لاگین کردن با SSH Key استفاده میکنیم.
در مورد حمله Brute-force خیلی ساده میشه گفت تعداد سعیهای خیلی زیادی که برای شکستن پسورد و وارد شدن به سیستم/سرور/ … انجام میشه رو میگن بروت فورس که با نرمافزارهای قدرتمندی تو زمان کم پسوردهای مختلف حالا با استفاده از دیکشنری یا … حدس زده میشه و بالاخره شاید یکیش گرفت و وارد میشن.
اوکی و برای اینکه جلوی این نوع حمله رو بگیریم میایم به جای احراز هویت با پسورد از احراز هویت با SSH Key استفاه میکنیم. به این معنی که یه جفت کلید میسازیم، public key رو روی سرور می ذاریم و Private رو روی کامپیوتر خودمون. و از این به بعد فقط با همین کامپیوتری که کلید خصوصی روش هست میتونیم وارد سرور بشیم. و خب میتونیم از کلید خصوصیمون هم با phrase محافظت کنیم.