اگه اشتباه نکنم تقریبا دوسال پیش بود که دوستم بهم گفت که اینمه‌های جیبیلی رو میبینه و چقدر خوبن و … و بعد به من چند تا از انیمه‌هاش رو داد. نشستیم با پیام نگاه کردیم. حسی که بعد از هر انیمه داریم غیر قابل وصفه. هرازگاهی میگم چرا من یکی از شخصیت‌های انیمه نیستم و ایکاش میشد برم تو دنیای فلان انیمه و یا بهمان انیمه و بعد تا مدت‌ها در بارشون خواب میبینم و … . خب همه‌اش نشانه‌های عشقه 🙂
خب این انیمهها، در حقیقت انفجار تخیلات این آدم باحال هستن، این شما و این میازاکی بزرگ. هر چند کارگردان همه انیمه‌های استودیو جیبیلی، میازاکی بزرگ نبوده ولی همه چی با این آدم شروع شده.
آخه چطور این ذهن رو داره. من عاشقشم. ذهنش، تخیلش و طرز فکرش محشره بالاتر از همه این‌ها عشق میکنه. میازاکی عاشق شخصیت‌ها و انیمه‌هایی بوده که ساخته، و چیزی که ما داریم میبینیم نتیجه همین عشق کردنه. رسمن اجازه داده تخیلاتش پرواز کنه. کارگردان بزرگ، فیلمساز بزرگ، شخصیت ساز، شاعر برخی انیمه‌هاش … . واقعن مایه افتخاره تو دوره‌ای زندگی میکنم که میازاکی هست.
انیمه‌های میازاکی به من حس امید، شادی، غم، سرزندگی، ادامه دادن، عشق، غرور، بخشش و … می‌دن . و حتی نميتونم بگم کدوم رو بیشتر دوست دارم! چون هر کدوم حس‌های محشری به من می‌دن. انیمهها رو میبینیم انگار خودمم تو داستانم، آدم باهاش یکی میشه. بلند بلند می‌خندیم، گریه میکنم، یهو جیغ میکشم و داد میزنم و…. این انیمهها فوق‌العاده هستن.
من دوست ندارم با دوبله انگلیسی این انیمهها رو ببینم. باید اصلش باشه، به زبان ژاپنی. هر چند غیر از دو سه کلمه چیز دیگه‌ای سر در نمیاریم و با زیرنویس فارسی میبینیم، ولی با زبون اصل حسش یونیکه.
مچکرم میازاکی بزرگ و عزیز،مچکرم استودیو جیبیلی، مچکرم پیام جونم که همیشه میشینه با من واسه بار هزارمم که شده انیمهها رومیبینیم و رفیقم که منو با استودیو جیبیلی آشنا کرد.
私は氏宮崎駿監督に非常に感謝しています
Miyazaki, domo arigato gozaimasu 🙂
هایائو میازاکی، دمو آریگاتو گوزایماس