تو یه گروه تلگرامی رفقا این مطلب رو گذاشته بودن و برام خیلی جذاب اومد. راجع بهش خوندم و مطمئن شدم. گفتم اینجا هم بذارمش، در واقع چیزی رو که دوست دارم تو وبسایتم مینویسم 🙂
وقتی یک مرمتکار ژاپنی میخواهد جسم شکستهای را مرمت کند، ترکهای آن را با طلا پر میکند. آنها معتقدند که وقتی چیزی دچار صدمه میشود و آسیب میبیند، آنگاه بسیار زیباتر از قبل میشود. این هنر باستانی، اتصال طلایی یا کینتسوگی نام دارد.
اما دلیل این کار چیست؟ فلسفهی این هنر بسیار جالب و آموزنده است. کینتسوگی بر مفاهیمی مانند پذیرش کاستیها و شکستها در زندگی و خارجنشدن از چرخهی زندگی تاکید دارد.
حال چرا شکستگی را با طلا پر میکنند؟ کینتسوگی میگوید که شما بعد از شکست نه تنها دچار کاستی و ضعف نمیشوید، بلکه بسیار ارزشمند شده و میدرخشید. شکستها، نتایج بسیار ارزشمندی هستند که افراد موفق کولهباری از آنها را جمع کردهاند…
خب عکس ها رو گشتم و تو اینترنت پیدا کردم. در مورد خود متن، نظر خودمم خیلی نزدیک به این مطلب هست، ولی اون آخر که نوشته شده “افراد موفق” رو من نمیپسندم. به نظرم باید میشد آدمهای با ارزش. به نظرم موفقیت، زاییده رقابت و هرازگاهی انحصار طلبی و این چیزهاست. نیگاه کنین به کی میگیم موفق؟ خیلی سواد داره همزمان پولداره! موقعیت شغلی خوبی داره، خونه و ماشین آنچنانی و … هیچ وقت نمیگیم فلانی انسان خوبی هست پس موفقه; هیچ وقت تو موفقیت، انسانیت مورد نظر نبوده. حداقل من که نشنیدم. به همین خاطر آدم با ارزش رو میپسندم تا موفق. آدم با ارزش میتونه از نظر روحی والا باشه نه از نظر جسمی و ظاهر و مادی و … . البته کی منکر موفقیت هست؟ 🙂 بحث الویته