چه می‌شد اگر… ،یکی دیگه از شاهکارهای مارول

وقتی می‌شستیم فیلم‌های مارول رو می‌دیدیم، هر قسمتش رو میگم، از غم و شادی و هیجان‌‌‌هاش لذت می‌بردیم. اصلا نمي‌دونستیم که قراره برسیم به قسمت‌هایی ازش که بگیم واو که چقدر با ارزش‌تر شد دیدن همه اون قسمت‌ها. قسمت «Avengers: Infinity War» و «Avengers: Endgame». بعدش سریال‌های مارول شروع شدن، «Wanda Vision» محشر بعد «Loki» عزیز و حالا شاهکار «…What If».

همین چند دقیقه پیش داشتیم قسمت دوم سریال what if (چه می‌شد اگر) رو می‌دیدیم. جا داره یادی کنیم از عزیزمون «چادویک بوزمن»، یادش گرامی و جاش بسیییییییییی خالی.

اصلا با دهن بسته نمیشد این قسمت رو دید، آدم از تعجب و شگفت‌زدگی دهن‌ش باز می‌مونه. داستان‌‌ها و سرنوشت‌های مختلفی رو دیدیم. کلی خاطره برامون زنده کرد. کلی خاطره، کلی شخصیت خوب و بد رو آورده بود، درکس جونم با همون شخصیت فان و باحالش ، کلی حرف‌ها و حدیث‌ها که همشون برای آدم لذت‌بخش بود، تانوس آخ نگم از تانوس. چقدر دلم برای یاندو تنگ شده بود. چقدر گریه کرده بودم سر از دست دادن یاندو، نحوه مرگش و مراسمی که غارتگران براش گرفتن چقدر باشکوه بود… خلاصه دیدن دوباره این شخصیت‌ها و داستان‌های جدیدشون خیلی بی‌اندازه عالی بود، خیلی‌ها خیلی.

چی بگم، دوست دارم هی بنویسم راجع به این قسمت سریال اما میتونم اسپویلش کنم و دلم نمیاد. من به قدری کیف کردم که نمی‌تونم حد و اندازه‌اش رو بگم. دلم برای همه این شخصیت‌ها تنگ شده بود، داستان جدیدی ازشون دیدیم که خیلی عالی بود، و البته جای خیلی‌‌ها هم خالی بود.

چقدر خوبه مارول رو داریم، چقدر مارول رو دوست دارم. جا داره دست همه عوامل رو به گرمی فشار بدیم، و خب کمه این هیجان و اشتیاق رو نشون نمیده. بوس به همه عوامل :*************

کتاب «خون» انتخاب پریان

کتاب «خون» ۵ تا داستان کوتاه از نویسنده‌هایی چون: رودی دویل، کورت اندرسون، آن رایس، مایکل دایمند و استیون ساویل داره. انتشارات، خب تو عنوان مشخصه دیگه، پریانه. به حق که دست فرزاد فربد عزیز و بقیه دست‌اند‌رکاران این انتشارات محبوب درد نکنه، کاش مثل انتشارات پریان بیشتر بشن. خب خب مترجم هم شیرین سادات صفوی عزیز.

معرفی کتاب «خون» انتخاب پریان

چند روز پیش این کتاب رو دستم گرفتم و با داستان «جاسوس انسان‌ها»خوندش رو شروع کردم. به قدری از این داستان خوشم اومد که کتاب رو زمین نگذاشتم و رفتم سراغ داستان بعدی که «ارباب عمارت رمپلینگ گیت» بود. داستان دومی هم خیلی خوب بود و دلم خواست سومی رو هم بخونم. داستان «خون» رو که می‌خواستم شروع کنم، پیامم بهم ملحق شد و این داستان رو برای دوتامون خوندم. سر این داستان سومی پیام هم با من هم‌نظر بود، این داستان خیلی عجیب و یه جورایی متفاوت خوب بود. بعدش وقفه دادیم و شب داستان «آوای قلبش; داستانی از ثرا» رو برای خودمون خوندم و هنوز داستان آخری به اسم «فنجانک; داستانی از جان جاستین مالوری» مونده :).

هنوز یک داستان مونده، ولی نتونستم صبر کنم و ننویسم در موردش! بنظر من کتاب خوبیه، اگر طرفدار ژانر فانتزی و وحشت باشین بنظرم حداقل برای یک بار خوندن خیلی خوبه، الان از پیام هم نظرش رو پرسیدم و باهام هم‌نظره. هر چند ممکنه یکی دو تا از داستان‌ها، تو ذهنتون داستان‌ها و فیلم‌های مشابه دیگه‌ای رو تداعی کنن، اما باز هم به اندازه‌ای خوشتون میاد، البته گفتم اگر طرفدار باشین.

خیلی عجیبه نمي‌دونم چرا یاد فیلم «There will be blood» افتادم :)) اصلا ربطی نداره‌ها، شاید بخاطر کلمه «خون» باشه، نمي‌دونم. در هر حال دیدین دیگه این فیلم رو؟اصلا و ابدا دلتون نمي‌خواد این فیلم رو ندیده باشین. دانیل دی-لوئیس بزرگ و عزیز یکی از بهترین‌ بازی‌هاش رو تو این فیلم بهمون نشون می‌ده. عجب فیلمی و عجب بازیگری. دست همشون درد نکنه، جدا دست مریزاد… یاد میلک شیک افتادم… اوه :))

فیلم خون به پا خواهد شد

خوش بگذره

لوکی خوشگلی، لوکی دلبری، لوکی از همه زیرک‌‌تری

اگر نمی‌دونین دارم در مورد کدوم لوکی حرف می‌زنم… انتظار داشتین در ادامه بگم از این پست بازدید نکنین؟ یا همین الان اینجا رو ترک کنین؟ یا لیوان آب تو دست‌تون رو بزنین بشکنین و برید لوکی رو ببینین؟ نوچ، جواب من به شما دو کلمه است: واقعن که.

حالا اگه لوکی عزیز دلم رو می‌شناسین و سریال رو دنبال می‌کنین، اینجا جا داره دست همه بروبچ باحال MCU رو به گرمی و از صمیم قلب فشار بدیم که اینقدر خوبن، خب اول از همه درود خدایگان ادین بر شما که سریال رو دنبال می‌کنین، و دوم اینکه … دوم نداره همون اول بود.

چه غیر قابل پیش‌بینی؟ :)) نکته همینجاست، می‌خواستم به این خصیصه لوکی برسم. لوکی به شدت غیر قابل پیش‌بینیه! یعنی همین سه قسمتی که دیدیم، با توجه به اخلاق و اکشن‌ها و توانایی و استعدادهایی که لوکی داره اصلا نباید یک ذره از سریال رو باور کنیم :)) یعنی لذت ببرید‌ها، ما که یقه خودمونو پاره می‌کنیم موقع دیدن فیلم، اما سعی نکنین آخر فیلم رو حدس بزنین، رودست میخورین چه رو دستی… من همین الان خودم یک طور‌هایی فیلم رو حدس زدم، که این چیزی که می‌بینیم رو زیاد باور نکنیم :)) یعنی خودم دارم حرف خودمو نقض می‌کنم، هومم. اوکی اصلاح کنم: تو پیش‌بینی‌هاتون از فیلم اینو در نظر بگیرین که این چیزهایی که داریم می‌بینیم واقعی نیست. یادتون که هست سیلوی خوابش برد؟ پس وقتی بیدار شد احتمال داره کجا بیدار شده باشه؟ کی بیدار بود جلوتر؟ آ باریکلا 😉 می‌بینین که وضعیت رو، لوکی چندین قدم جلوتره.

لوکی خوشگلی، لوکی دلبری، لوکی از همه باهوش‌تری

به امید ترکوندن اون سه تا تایم کیپرز‌ به دست لوکی. جا داره دست مریزادی بگیم به تام با این بازی‌ فوق‌العاده‌ای که از خودش نشون می‌ده، تام دوست داریییییم :* لوکی فقط و فقط خودت جذاب فقط خودت.

تو كه در رقص و طرب شعبده بازی

خب خب حالا که اینجام و دارم مي‌نویسم این پست باحال رو، بذارید موزیک‌‌های فوق‌العاده‌ای که تو این سریال شنیدیم رو هم اینجا لیست کنم.

موزیک‌هایی که من و پیام خیلی گوش کردیم تو این سه هفته از فصل ۱ لوکی – قسمت ۱ تا ۳ :

Bonnie Tyler – Holding Out For A Hero

Hayley Kiyoko – Demons

BONNIE GUITAR Dark Moon

حافظه‌مو بردار و ببر،‌مال خودت مال چشات

این موقع شب، البته که چیزی غیر از این عنوان به ذهنم نرسید :))) حالا چی شد که داریم این پست رو می‌نویسم، یه ایده به ذهنم رسیده.

فیلم کیل بیل رو دیدین؟ :)))) دوستم فیلم kill bill رو خیلی تعریف میکرد و ما هم بالاخره نشستیم دیدیم. البته این بلاخره برمیگرده به ۴ سال پیش اینطورا شایدم ۵، دقیق یادم نیست اینجاش. خلاصه این دوستم میگفت من حاضرم ۵ سال از عمرمو بدم و حافظه‌ام پاک شه تا بتونم kill bill رو دوباره برای بار اول ببینم. الان نخندین یا نگین یعنی چی و این حرفها،‌ وقتی به فیلم یا فیلم‌های محبوبتون برسید، شاید بخواین همچین فداکاری‌ای کنین. اسمش فداکاری نمیشه واقعن، چیز دیگه‌ای الان به ذهنم نرسید. آهان هزینه‌اش رو بدید، هزینه احتمالی البته، این بهتره.

آقامون و خانوممون

منم چند روز پیش داشتم با خودم فکر می‌کردم که واقعن چقدر دوست داشتم kill bill رو دوباره برای بار اول میدیدم، البته فقط کیل بیل نیست، مثلن End game که دیونه‌شم. اند گیم رو اگه ندیدین واقعن که :|! برید سری مارول رو ببینین تا برسید به شاهکار بازی آخر. حالا اگه قرار باشه برای هر فیلم‌ محشری که دلم می خواست دوباره برای بار اول ببینمشون، ۵ سال از عمرمو بدم،‌ تقریبن یه چند سالی هم بدهکار میشدم. به همین خاطر با ۵ سال موافق نیستم وسر یکسال می‌تونم به توافق برسم. منتها طرف دومی برای این قرارداد وجود خارجی نداره، چه ۵ سال چه ۱ سال.

خیلی دوستون دارم و کلی دلم براتون تنگ شده

کاش یه کاری کنن شرکت‌هایی مثل نئورالینک و اینها تا بتونیم به دلخواه خودمون قسمت‌هایی از حافظه رو پاک کنیم، موقتی البته! مثلن من میخوام موقتن خاطره یه فیلم از ذهنم پاک شه، و مشخص کنم که بعد از فلان تاریخ و ساعت دوباره قابل دسترسی باشه و برگرده. اینطوری هر چقدر دلمون خواست می‌تونیم فیلم‌هامون رو چندین بار برای بار اول ببینیم 🙂

ایده بکر و نابه، ببینم چیکار می‌کنین دیگه :)))))

ارباب حلقه‌ها با ما چه میکنی تو؟

والا یادم نیست این چندمین بارمونه که ارباب حلقه‌ها رو شروع کردیم و داریم میبینیم. آدم ازش سیر نمیشه آخه. هر چی میبینی بیشتر خوشت میاد، چیزهای بیشتری میبینی و بیشتر لذت میبری. چی نوشته جی. آر. آر. تالکین و چی ساخته پیتر جکسون. دست مریزاد به همشون.

تو بعضی فیلم‌ها، یه صحنه‌هایی هست که احساسات رو گیر میندازه یا باید خفه‌اش کنی یا بریزی بیرون. من کسی هستم که نشون میدمش اگه هیجان‌زده بشم، گریه‌ام بگیره، وحشت کنم، بترسم، بخندم، حرصم بگیره و … هر چی باشه من نشون میدم. یه صحنه ای آدم رو ممکنه به گریه بندازه، و وقتی فیلم رو برای بار دوم ببینی، اون احساسات همونقدر برانگیخته نمیشه که بار اول، یعنی ناراحت میشی اما گریه نمیکنی!‌ ولی خب همیشه اینطور نیست.

من هر وقت ارباب حلقه‌ها رو میبینم، اونجایی که برومیر داره نفس‌های آخرش رو میکشه، شمشیرش رو میذاره رو سینه‌اش و با پادشاهش بیعت میکنه، من همین الان بغضم گرفت، آره اون صحنه من بدون استثنا گریه می‌کنم. انگار بار اوله دارم میبینم و بشدت ناراحت میشم و عجیب اینکه منم با آراگورن بیعت میکنم. نمیدونم با این دفعه چند بار شده که من با آراگورن بیعت کردم. البته من چندجای فیلم هست که باهاش بیعت می‌کنم، بعضی جاها هم پا میشم وایمیسم به افتخارش. ممکنه خنده‌ دار جلوه بده، من خودم خندم میگیره اما این جاست دقیقن همینجاست که باید گفت چه میکنی با ما تو ارباب حلقه‌ها.

بوس به همه دست‌اندرکاران این فیلم :*************

داستان صوتی لاتاری – شرلی جکسون

اوه عجب داستانی! و عجب آدمی، منظورم مشخصه که شرلی جکسون هست دیگه؟ اما شرلی جکسون* رو از کجا شناختم؟ فکر کنم دو ماه پیش سریال The Haunting of Hill House  رو دیدیم،اینقدر عالی بود که من و پیام رفتیم در مورد نویسنده این رمان خوندیم. نویسنده‌ای که بیشتر به خاطر داستان لاتاری معروف است. من داستان را دیشب خوندم و گفتم اینو باید تو کارنامه‌ام ثبت کنم. بدین ترتیب این من و این پادکست لاتاری. متشکرم شرلی عزیز و بدون که خیلی دوست دارم.

داستان صوتی لاتاری شرلی جکسون

با هندزفری گوش کنین :))

داستان صوتی لاتاری – شرلی جکسون

این هم نسخه آزاد ogg

دانلود MP3 پادکست لاتاری – شرلی جکسون

و در مورد موزیک بک‌گراند، این ترک از آلبوم Land است و حقیقتن اطلاع زیادی در موردش ندارم، فقط حسی که میداد به داستان خیلی میخورد.

* پی‌نوشت : آدم صفحه فارسی ویکی شرلی رو میبینه غصه‌اش میگیره! ولی چرا این آدم نمیره کاملش کنه که غصه‌اش نگیره؟ هوم…

خداحافظ کریستوفر رابین و بقیه

دیروز به انتخاب من فیلم Goodbye Christopher Robin رو دیدیم.چرا به انتخاب من اشاره کردم؟ چون من و پیامم کار جالبی می‌کنیم اونم اینکه انتخاب فیلم نوبتی هست 🙂 اینجوری فیلم از ژانرهای مختلف می بینیم و لذتشم بیشتره. حالا برگردیم به چیزی که می‌خوام بگم. اول اینکه دیدن این فیلم رو بشدت و بشدت توصیه می‌کنم.

خداحافظ کریستوفر رابین و بقیه

ادامه پست یه جورایی اسپویل فیلمه، پس انتخاب با خودتون میخواین بخونین میخواین نخونین:

فیلم خداخافظ کریستوفر رابین، یه بیوگرافی هستش. دیدن فیلم با علم بر بیوگرافی بودنش، عذابش رو بیشتر می‌کنه، شاید اونهایی که فیلم رو دیدن بگن عذاب؟؟ خب به نظر من عذاب داشت. تاثیر رفتار و تصمیمهای والدین بر بچه که از هیچ کسی پوشیده نیست، ولی گاهی اینکه ببینی چطور تصمیم‌های اشتباه پدر و مادر، زندگی بچه رو تا این قدر میتونن تحت تاثیر قرار بدن، ناراحت کننده هست.

ادامه خواندن خداحافظ کریستوفر رابین و بقیه