شعرهای دفترچه خاطرات آخر سال تحصیلی

الان داشتم با آدمو تو توییتر گپ می‌زدم، یهو دلم خیلی براش تنگ شد. بعد می‌خواستم بنویسم که خیلی دوست دارم و خیلی دلم تنگ شده که یاد شعر” نمک در نمکدارن شوری ندارد، دل من طاقت دوری ندارد” افتادم.

یعنی همسن و سالهای ما احتمال زیاد این شعر و البته دفتر خاطرات آخر سال تحصیلی (ابتدایی و بیشتر چهارم و پنجم) رو خاطرشون هست :)) یادش بخیر. سال تحصیلی که تموم میشد اون یک هفته آخر دفتر خاطرات بود که بین بچه‌ها و معلم میچرخید.

دانش‌آموز به معلم : خانوم معلم میشه برام خاطره بنویسین ؟

معلم هم با روی خوش میگفت بله ولی تنها چیزی که مینوشت آرزوی موفقیت و اینها بود و یه امضا آخرش. ولی بین بچه‌‌ها خیلی بهتر بود. شعرهایی که مینوشتیم برای همدیگه عالی بود. من که همیشه تقلب میکردم میرفتم چند صفحه قبل، یعنی خاطرات بقیه بچه‌ها رو میخوندم، و بهترین شعر از نظر خودم رو انتخاب میکردم و مینوشتم.

اون شعرها الان خیلی بهتر از قبل دیده میشن، حسم در حال حاضر بهشون اینه. اون موقع‌ها با یکی دو تا از دوستام میشستیم به این شعرها میخندیدم که آخه نمک و نمکدون چه ربطی به دلم تنگ شده داره؟ :))

اوه اینم اضافه کنم، جدای شعر چه نقاشی‌هایی میکشیدیم برای همدیگه. مثلا تیری که به قلب خورده بود و ازش به قولی گارا گارا گانلار میچکید یعنی خون سیاه بود که از قلب میریخت بیرون یا مثلن چشم پر از اشک و قطره‌های اشک و اینچیزها :)))

حالا اون شعرها تا جایی که یادم هست و تو اینترنت گشتم و پیدا کردم :

نمک در نمکدارن شوری ندارد/ دل من طاقت دوری ندارد

اگر پروانه بودم می‌پریدم/ سر ساعت به خدمت می‌رسیدم

اگر دیدی تو را کردم فراموش/ بدان شمع وجودم گشته خاموش

گل سرخ وسفید و ارغوانی/ فراموشم نکن تا می‌توانی

ای نامه که می‌روی به سویش/ از جانب من ببوس رویش

شتر گم کرده‌ام با بار شادی/ گلی گم کرده‌ام شاید تو باشی مصرع اول این هم بود : گلی گم کرده‌ام در باغ هستی

اگر لبخند زدی بر خط زشتم/ ببخشید خواهرم تندتند نوشتم یا اینکه “بدان دوستت دارم تند تند نوشتم”

روی یخ نوشتم آب شد/ روی آب نوشتم جاری شد/ روی گل نوشتم پژمرده شد/ روی قلبم نوشتم دوستت دارم

سرسبزترين بهار تقديم تو باد/ آوای خوش هزار تقديم تو باد / گويند لحظه ايست روئيدن عشق / آن لحظه هزار بار تقديم تو باد

بازم یادم بیاد این مجموعه شعرهای باحال اون زمون رو مینویسم. خدا رو چه دیدیم از اون جاییکه مد هر سی سال یه بار تکرار میشه، شاید این شعرها هم یه روزی به کار بچه‌‌های جدید برسن.

خلاصه بدان دوستت دارم تند تند نوشتم :)))