داشتم گشتی می‌زدم تو وب (دقت کنین که نو وب گشت می‌زدم نه تو اینترنت) و این عکس توجه‌ام رو جلب کرد، اگه قبول داریم زن و مرد برابرند باید دست به کار بشیم، البته که به نظر من زن و مرد برابرند هر چند تو قبول نکنی.
زن و مرد هر دو انسان و برابرند
در واقع ما خودمون هستیم که جنس دوم بودن رو ساختیم و قبول کردیم و قبولاندیم، وقتی دنبال کسب درآمد نیستیم و می‌شیم یه فرد وابسته و به خاطر همین وابستگی شرایط زندگی سخت و پیچیده رو تحمل می‌کنیم، وقتی تو حرف‌هامون میگیم “قول مردونه” وقتی میگیم طرف “مثل مرد می‌‌مونه”، وقتی تو یه جمع می‌شینیم و فکر می‌کنیم از مرد بغل دستی‌مون حتمن کمتر می‌دونیم، وقتی برمی‌گردیم میگیم این کار برای یه زن خیلی بزرگه و یا خیلی سخته و یا تا همین‌جاشم که اومده کلی هست و حتا من قبلن‌ها می‌شنیدم که می‌گفتن از زن کمترم اگه هرچی مثلن، یه دوستی دارم می‌گفت مامانم وقتی می‌خواد قسم بخوره می‌گه به جون تنها بچه‌ام(2تا دختر بودن و یک پسر)، دختر سوت نمی‌زنه، دختر دوچرخه سواری نمی‌کنه، دختر بلند نمی‌خنده، دختر ال نمی‌کنه و بل نمی‌کنه و اخیرن که از زنی شنیدم “زن‌ها چی‌کار دارن بدونن لینوکس چی هست و بخوان از ویندوز کوچ کنن به لینوکس هنوز فرهنگ‌اش تو زن‌های جامعه ما نیست” … ما زن‌ها با این حرف‌ها که از تفکر ما ناشی می‌شن درحقیقت به جنس مرد برتری می‌دیم و می‌شیم جنس دوم، می‌شیم یه زندانی تو قفس شیشه‌ای که دست اول خودمون برای خودمون می‌سازیمش .
درسته قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران هم برابری زن و مرد رو منکر می‌شه، درسته هنوز خیلی از آدما ممکن هست مقاومت کنند ولی ما از خودمون شروع کنیم از خود خودمون از طرز فکرمون از نگاهمون از برخوردامون و … .
زن و مرد دو تا جنس متفاوتند ولی تفکیک جنسیت به معنی برتری جنسیت نیست.