فکر میکردم به نویسنده‌های باحالی که هستن و چقدر خوندن کتاباشون لذت بخشه. قدیمترها میرفتیم کتابفروشی یه سه چهارتا کتاب میخریدیم ولی کم کم داره میرسه به یکی کتاب یا هیچی کتاب :))) قبول کنین قیمتهای کتابا خیلی گرون شده، یعنی خییییلیییی. یه زمان نه چندان دوری با ۲۰ هزار تومن پول میشد دو یا سه تا کتاب مثل همین پس از تاریکی رو خرید، ولی حالا باید امیدوارم باشیم با ۱۵ هزار بتونیم یه کتاب بخریم! چی شد یهو؟ وقتی میرم کتابفروشی اول برمیگردونم قیمت رو میبینم :)) بعنی تاثیر مهم و تعیین کننده ای تو انتخابم داره. کاغذ گرون شد و هر چیز دیگه‌ای؟؟ قبلن رو چی چاپ میشد؟ اون موقع ها هم تحریم بودیم! با این اوضاع چه انتظاری دارین مردم بتونن کتاب های جدید و خوب رو بخرن و بخونن؟ همه جا تو بوق وکرنا میکننن که آی کتاب بخونین و آی سران مطالعه کشور پایین اومده و از اون طرف قیمت کتابها داره سر به فلک میکشه. نکنه کتاب خوندن هم مثل خیلی چیزای دیگه شده انحصاری واسه یه قشر خاصه؟
یا مثلن ورزش! الانا بیلبوردهای تو خیابونا پر شده ورزش کنین، الان ورزش کنین تا پیر شدین جوون باشین و … . آخه بنده خدا، کجا و چه طور ورزش کنیم؟ می خوای بری بدویی تو این هوای کثیف که نمیشه، پس طرف باید تردمیل بخره تو خونه بدووه ؟ پس باید پول داشته باشه و خونه متوسط (بزرگش پیشکش :)) ) یا تو پارکی جایی یا ورزشگاه. بری ورزشگاه بخوای با مربی بدویی باید ماهی ۲۵۰ هزار بدی ( برای مثال ورزشگاه کشوری تهران). اینا نه! بخوای بری تو پارک محل؟ پارک واقعن؟ یه باغچه ۲*۲ آخ ببخشین بوستانهای ۲*۲ رو میگین؟ خب آهان منظور شما این ورزش نبوده؟ پیاده روی رو ورزش میدونستین؟ خب پیاده روی تو هوای سرب دار؟ اوه نه تردمیل :)))
وقتی میگین مردم ورزش کنین و کتاب بخونین و … باید شرایط راحتی برا مردم فراهم باشه. جامعه سالم مردم سالم نیاز داره. مردم سالم باید شرایط دسترسی به یه سری چیزهای مهم رو به راحتی داشته باشن. کتابخونه محله‌ها باید کتابهای جدید رو داشته باشه نه واسه عهد بوق رو. بوستانهای محل باید بزرگتر باشه. یه باغچه دو در دو چیه ؟ سه نفر بشینن پر میشه. این بیلبوردها برای کیه؟ منظورتون مردم متمول بوده؟ و بقیه همون برن نون شبشون رو دربیارن و خدارو شکر کنن؟
این تیپ بیلبوردهاتون دو زار ارزش نداره ! وقتی شرایط ورزش کردن و کتاب خوندن راحت رو از مردم جامعه گرفتین چه طور ورزش کنیم؟ البته قبول میکنم که فرهنگسازی خوبی هستش ولی شرایطشم باید مهیا شه. همونطور که تحصیل مثلن رایگانه، ورزش و کتابخوندن و… هم باید رایگان باشه و در دسترس همه مردم. بعله مدرسه مثلن رایگانه، و خب هر چقدر هم بری پایین ترکیفیت مدرسه‌ها و آموزش پایینتر میاد. شهرمونه ولی بیلبوردهاش واسه همه مردم نیست. الان که دارم این رو ینویسم یاد اون استند/بیلبیورد/تبلیغات شهری افتادم که کفش پاشنه بلند قرمز و ماتیک قرمز رو گذاشته بود، جمله اش یادم نیست ولی مظمونش این بود که این هوس و شهوته و باید جوونها دور بمونن و … . :)))) این دیگه مسخره است چون ذهن بیمار رو داره گسترش میده. من دوست دارم اصلن کفش قرمز بپوشم و ماتیک قرمز بزنم، رو کدوم عقل سالم این یعنی شهوت و هوس و … . وقتی قدرت دارین که تصمیم بگیرین رو بیلبوردها چی بذارین تا روی مردم تاثیر بذارین چرا گند میزنین؟ البته همه اش اینطور نیست ها. کارهای خوبی هم هست رو بیلبوردهاتون. هاها یاد اون تبلیغاتتون تو متروها افتادم که خانواده ای که بچه بیشتر داشت بیشتر خوشحال بود و تک فرزندها غمگین :))) جدی با کدوم رو این ها رو چاپ میکنین و به خوردمون میدین؟ :)))) مردم دارن تو انواع و اقسام فقر دست و پا میزنن، بعد میگی بیا بچه دار هم بشو اونم چند تا !!!!!!!!!!!!!!!! رسمن چرت و پرت تحویل میدیدهااااا بازم میگم برخی تبلیغاتتون بد نیست ولی خیلیاشم گسترش ذهن بیماره یا آواز دهله. اگرم جدی بلد نیستن خیلی ها هستن که بهتر عمل میکنن خب از نیروهای مثبت و خوب بهره بگیرین. این که با انواع رسانه بخواین ذهن مردم رو کنترل کنین و تفکرات خودتون رو که درست میدونینش به خوردمون بدین کجاش درسته؟
اینو قبول دارم همه چیز پای نظام و دولت و … نیست. خودمون هم مسئولیم. هوا اگه کثیفه یه نیگاه به خودروها بندازیم، تک سرنشین‌ها چقدر زیادن. البته بازم برمیگیردیم به کسی که همچین سیستمی درست کرده که ماشینهای مرگ زا رو میریزه تو خیابون‌ها، بله آدم‌ها می‌تونن نخرن و تک سرنشینی رو ترک کنن و … ولی خب وقتی تفکرات تجمل گرایی پخش میشه نتیجه‌اش هم همین میشه. خب از این طرف هم قرار نیست که هر چی به خوردمون میدن رو قبول کنیم. من اگه بخوام نتیجه گیری کنم میگم همه ما مسئولیم و اون آدم‌هایی که میرن تو دولت و میشن تصمیم گیرنده از ما هستن. خب من میگم ما هم میتونیم بریم بشیم یه تصمیم گیرنده و تصمیم های خوب بگیریم. میتونیم بشیم شهروند آگاه و زندگی خوبی رو بخوایم و در جهش قدم برداریم و به هم کمک کنیم.