نوامبر 2019، دوستم تو ریپلای یک توییت لینک یکی از داستان‌هایی که نوشته بود رو گذاشت. من خوندم، وسطهاش بودم که دیدم چقدر خلاقانه و باحال هستش و گفتم پیام بیا این رو بخون. ما خیلی خوشمون اومده بود خلاصه. رفت و رفت تا رسید به امروز که برای بار چندم دوباره رفتم سراغش، تو اینستاگرام بعنوان استوری گذاشتمش، و تو توییتر اون ریپلای رو ریتوییت کردم که بقیه هم بخونن و لذت ببرن. پیام دوباره شروع کرد به خوندنش، می‌خوند و می‌خندیدیم 🙂 یکهو به سرم زد که این رو صوتی کنم و بره تو پرونده‌ام. خب خیلی باحاله، خیلی خوشم میاد و دوست دارم من صوتیش کرده باشم و خب خیلی‌های دیگه بخونن یا بشنونش.
از علیرضا اجازه خواستم برای صوتی کردن و ایشون هم اوکی داد، بازم مرسی آقا، و در مورد آهنگ ازش خواستم که اگه پیشنهادی داری بگو که آهنگ «جینی جون» از بلک‌کتس رو پیشنهاد داد :))) قسمتی از این آهنگ توی فایل هستش 🙂
داستان «تاریخچه کوییدیچ ایران» رو می‌تونین تو اینستاگرام علیرضا احمدی ببینین که لینک دادم بهش.
خلاصه مرسی علیرضا جان، قلمت مستدام که اینقدر باحال و خلاقانه می‌نویسی، بازم بنویس.
امیدوارم لذتش رو ببرید، شاد باشین و خیلی مراقب خودتون باشین. تو خونه بمونیم همه مون تا شرایط بهتر شه.