می‌شینیم های و هوی راه می‌ندازیم و حرف از حقوق زن و … می‌زنیم ولی همین خودمون، ما زن‌ها خیلی راحت پشت هم رو خالی می‌کنیم، چرا؟ چون اون یکی نیاد ما رو جلو بزنه ؟ چون این حرف تو ظاهر برامون ارزش هست و تو باطن ضد ارزش؟ و و و …
البته این خالی کردن پشت یه نفر متاسفانه رواج‌اش خوب بوده منظور زیاد شده و ربطی به زن و مرد بودن نداره، ولی اینکه ما زن‌ها می‌بینیم که مثلن تو حوزه تکنولوژی و IT کمتر شناخنه شده‌ایم هستیم و بخواهیم برای همدیگه کاری انجام بدیم و بتونیم ولی انجام ندیم، آدم رو ناراحت می‌کنه خب و یه جورایی سرخورده از برآورده نشدن انتظارها از زن‌هایی که می‌تونن ولی می‌پیچونن 🙂
بودن این زن‌ها آدم رو هر چند مایوس می‌کنه ولی دلیل بر عدم پیشرفت‌امون نباید باشه، نه به خاطر این و نه به خاطر اون و …. به خاطر خودمون باید ببینیم کجای از جامعه هستیم و باید چیکار کنیم ؟ آیا نباید با تکنولوژی روز بریم جلو؟ آیا نباید خودمون رو از این سطح بالاتر ببریم؟ آیا نباید ببینیم چه خبر هست تو این دنیا؟ آیا نباید دغدغه‌هایی که جامعه سودجو برامون می‌سازه رو تغییر بدیم؟ اگه نباید که هیچ، ولی اگه باید پس بهتر فکر کنیم و پاشیم دوروبرمون رو نگاه کنیم.
حالا واقعن کرم از خود درخت هست؟ اگرم باشه به اون درخت زودتر و بهتر رسیدگی بشه کرم‌هاش می‌میرن خب.
ای بابا پاشو نشین 🙂