داستان کوتاه این جمعه: لاک پشن پر حرف
گوینده : داریوش غفار نژاد (پسر خاله من)
بی مقدمه چینی، من خونه خاله ام بودم و یه پسر خاله عالی دارم به اسم داریوش، وقتی ایشون از مدرسه تعطیل شدن با دوستاشون یه دو ساعتی رو مشغول گپ زدن بودن و بعد وقتی اومدن خونه تلویزیون رو روشن کردن و نشستن پاش، منم داشتم نیگاش میکردم بعد 3 دقیقه گفتم داریوش جان کتاب داستان داری؟ گفت بله دارم و رفت یکیشو آورد، گفتم برام میخونی؟ خوشحال شد گفت آره میخونم و بعد شروع کرد به خوندن و گفتم عزیزم صدای تلویزیون اجازه نمیده قشنگ گوش کنم و بعد تلویزیون رو خاموش کرد و شروع کرد به خوندن به فکرم رسید که صداشو ضبط کنم.وقتی به خودش گفتم خوشحال شد.
درسته که این کتاب برای گروه سنی ما نیست ولی هدف من از این کار ترویج کتابخوانی بود، اینکه تلویزیون همیشه خوب نیست و نباید عادت کنیم به روشن کردن و نیگاه کردن به هر چی که قراره به خوردمون بدن. همیشه خوب نیست چون میتونیم تلویزیون داشته باشیم ولی ما کنترلش کنیم نه تلویزیون ما رو، چیزی که میخایم رو ببینیم.
کتاب بخونیم و لذتشو ببریم.