تو کلاسمون یه آدم خیلی باحال و سرزنده هست که خیلی اهل شوخی کردنه خیلی باحاله خیلی، همش پیش خودم می‌گم اگه ایشون نبود کلاس چقدر خسته کننده میشد! ایشون باعث مي‌شن تو کلاس جو صمیمی و شوخی از نوع خوبش البته ایجاد شه، باعث میشن از ته دل بخندیم. هرازگاهی اونقدر می‌خندم که دلم درد میگیره. چقدر شاده این آدم و امیدوارم همیشه خوش و سرزنده باشه. در کل وجود این آدم رو موهبتی می‌دونم برای کلاسمون چون شادی و خوشی رو به کلاسمون آورده. خودمم همیشه دوست دارم تا جایی که حد و مرز‌ها رو نگر دارم بگم و بخندم و خوش باشم و باعث شم بقیه هم خوش باشن. نه اینکه بهم بخندیم بل با هم بخندیم.
کل این دنیا رو میبازیم اگه از تک تک لحظاتمون خوب استفاده نکنیم. به خودم می‌گم تو مسیر رسیدن به اهدافت از راه و لحظه لحظه‌اش لذت ببر چون معلوم نیست به اون هدف می‌رسی یا نه پس در حال و در راه رسیدن به هدف‌هات لذتتو ببر و واقعن بهترین کار همینه. آره خب دنیا اونقدرها باحال نیست ظلم‌هایی که داره میشه و میبینیم ولی می‌تونیم یه کار مثبتی کنیم تا اوضاع حتا یه ذره بهتر شه، یه کاری در حد خودمون حتا یه تغییر کوچیک تو یه دامنه کوچیک.
از راه لذت ببریم