واقعن عجلش رسیده بود؟
وقتی به سلامتیمون توجهی نمیکنیم وقتی ورزش نمیکنیم وقتی با بی احتیاطی رانندگی میکنیم وقتی خیلی حرفهای دیگه …
اینا باعث میشن سلامتیمون تو خطر بیفته تا حدی که علم امروزه نتونه کاری برای درست کردنش انجام بده، و مرگ اتفاق میوفته و ما نابود میشیم.
نمیخام به این نتیجه برسم که مرگم دست خودمونه ولی میخام اینو بگم طول عمرمون میتونه دست خودمون باشه.
یه مثال :
یه ماشین با بی احتیاطی داره رانندگی میکنه و یه تصادف رخ میده، بعد این وسط ماشین عقبی هم میاد و میخوره به این ماشینه و سرش کوبیده میشه جایی و در نهایت یا سالم میمونه یا کوفتگی و … یا مرگ
حالا باید بگیم آره دیگه اون راننده جلویی بی احتیاطی کرد و این یکی چه تقصیری داشت؟ این عقبیه حتمن عجلش رسیده؟ نه خیرم این راننده عقبی اگه حفظ فاصله میکرد که اگه جلوش یه دفعه اتفاقی بیفته زمان داشته باشه ماشین رو کنترل کنه، اتفاقی براش نمیفتاد.
سکته های قلبی و مغزی که رخ میده و افراد تحت تکلفی که هاج و واج میمونن و خانواده و دوستانی که عزا دار میشن، چرا ؟ چرا نباید مواظب سلامتی مون باشیم چرا بی اندازه میخوریم ؟ چرا درست نفس نمیکشیم؟ چرا ورزش نمیکنیم؟ چرا نمیدونیم که داریم چی میخوریم؟ چرا روحمونو عذاب میدیم؟ چرا بیخود عصبانی میشیم و بیخود جوش میاریم ؟ نفرت و کینه و حسد و … سلامتیمونو تو خطر میندازه،
خودمون داریم خودمونو به مرگ میبریم و نزدیک تر و نزدیک تر میشیم بعد برمیگردیم میگیم عجلمون رسید،
مرگ میتونه خیلی دیر بیاد یا خیلی زود ،
مثال:
چندین و چند هزاران آدم تو زلزله و …. جونشونو از دست دادن با به زیر آوار موندن؟؟؟ چرا چون خونه هاشون امنیت لازم رو نداشت ، اگه خونه هاشون درست و با اصول ساخته میشد این اتفاق یعنی مرگ دیرتر به سراغشون میومد.
البته دلیل دیگه ای هم هست، علم ناقص ولی رو به پیشرفت ما، اینم باعث میشه مرگ زودتر به سراغمون بیاد، مطمئنم مردمان آینده تو عجب میمونن از اینکه تو زمانهای گذشته یه عده زیادی از مردم در اثر غده های سرطانی جونشون رو از دست دادن، همانطور که من میشینم با خودم میگم ببین چندین و چند نفر در اثر بیماری هایی مثل سل و هاری و … که الان براش واکسن و هزارتا دوا درمون دیگه هست جونشونو از دست دادن.
فلان چیز ضرر داره ، دولوپی میخوریمش و بعد …..
چند لحظه فکر کنیم به اینکه چیا دست خودمون هست و چیا نیست،
شاد باشیم و بخندیدم و ورزش کنیم ، بچرخیم بریم تو طبیعت ، شش هامونو از هوای تازه پر کنیم و به آرامی بدیم بیرون ، از زندگی لذت ببریم و عشق بورزیم.