چند وقت پیش یه پادکستی گوش میکردم که میگفت گویا دانشمندها بالاخره راز راه راههای گورخر رو کشف کردن ! خود سوال خیلی جالبه! این اصلا برام سوال نشده بود، یعنی همونطور که برام سوال نبوده که چرا پوست ببر و یوزپلنگ اونطوری یعنی یکی راه راه و یکی دایره دایره، یا پوست ما اینطوریه بدون راه راه و دایره و خط و خوط دیگه! به همین خاطر وقتی این پادکست رو گوش کردم اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که چقدر ساده دارم از همه مشاهداتم میگذرم؟! چرا برام سوال نبوده؟ حالا از گیرودارهای ذهنم میگذرم و چون این سوال و جوابش برام جالب اومد تو وب‌سایتم مینویسمش. سوال: چرا پوست گورخر راه راه هستش؟ جواب :
گویا دانشمندها بیش از یک قرن هستش که در حال پیدا کردن این جواب هستند. بهمین خاطر اخیرن اومدن اسب‌ها رو با پوشوندن کت راه راه سیاه و سفید شبیه گورخر کردند. و دریافتن که این هم نوعی استتار هستش. مشاهدات دانشمندها نشون داده که حشره‌ها هم به اسب‌های معمولی و هم اسب‌هایی که کت گورخری پوشیدن نزدیک میشن، و روی اسب‌های معمولی میشینن و ولی نمیتونن روی گورخرهای فیک بشینن.
جوابی که بهش رسیدن این بوده: این نوارهای راه راه گورخر باعث میشه که دید حشرات به نحوی به مشکل بخوره و نتونن فرودشون روی گورخر رو کنترل کنن و قبل از فرود دوباره اوج میگیرن و میرن. تو این آزمایش سر اسب به رنگ معمولی خودش بوده و حشرات روی سر اسب میشستن، و فقط بدنش شبیه گورخر شده بود که هیچ حشره‌ای روش ننشسته.
حالا میخوان شرایط این آزمایش رو تغییر بدن مثل اینکه ضخامت نوارها رو افزایش و کاهش بدن و نتایج رو بگیرن و مقایسه کنن تا به نتیجه قطعی برسن.
الان میگین چرا اسب‌ها رو لباس گورخری پوشوندن؟ میتونستن خود گورخر رو بیارن. کاملن بجاست و انگار نتونستن بیارن دیگه :)) مطمئن باشین به ذهن خود دانشمندها هم رسیده و حتمن دم دستشون گورخر نبوده.
من وقتی پادکست رو گوش دادم و رفتم تو وب‌سایتها خوندم پیش خودم گفتم نکنه پرزهای اون پارچه یا شاید بوی اون پارچه برای اون حشره‌ها عجیب اومده و روی اسب ننشستن؟ یکی از اون دانشمندها رو پیدا میکنم و این رو براش مینویسم :))
برای من که جالب بود امیدوارم برای تویی که خوندی هم جالب بوده باشه 😉
اینو بعد انتشار اضافه کردم: اینم بگم که علم بشر در حال تکمیله همیشه و نباید به ضرس قاطع بگیم دلیلش همینیه که هست و لاغیر. اگه از دستمون بر میاد خودمون تلاشی برای کشف حقیقت کنیم اگرم نه که بشینیم و نگاه و تشویق و تنبیه کنیم.
منبع: The new york times