خب تعطیلات عید نوروز مصادف شده با تعطیلات بعد ماه رمضون اینجا و یه جورایی تعطیلات در تعطیلات شده و خلاصه یه خورده تنبلی تعطیلاتی رو پشت سر می‌گذرونیم که نوش جون‌مون. در هر حال این وسط بین وب‌گردی‌ها یه چیز جالب دیدم که رفتم سرچ کردم در موردش خوندم، از چت‌جی‌پی‌تی هم پرسیدم، خلاصه تقریبن میشه گفت به جواب رسیدم و گفتم چه باحال بذار بنویمسش.
اون چیز جالب این بود که وال‌ها- نه همه‌شون- به شکل عمودی می‌خوابن! خب برام سوال پیش اومد که چرا آخه! به خاطر اینکه بتونن به نفس کشیدن ادامه بدن و انرژی کمتری مصرف میکنن و اینها. این مدل خوابیدن باعث میشه که مثلا دماغشون به سطح آب نزدیک باشه تا بتونن نفس بکشن! دقیقن، نفس کشیدنشون ارادی‌ه، مثل ما انسان‌ها نیستند که در حالت خواب هم براحتی و منظم نفس بکشن. اینطوری میشه که موقع خواب یه نیمکره مغزشون بیدار/فعال می‌مونه و اون یکی می‌خوابه و غیرهوشیاره.
اسم این مدل خوابیدن به اختصار میشه خواب موج آهسته نیمکرهای – USWS – Unihemispheric slow-wave sleep . بعضی از حیوانات و پرندگان این مدلی می‌خوابن. نمونه دیگه بعضی پرنده‌ها هستند که حتی حین مهاجرت یعنی وقتی دارن پرواز میکنن به سمت مقصدشون می‌خوابن; یه نیمکره بیداره و داره کارهای مربوط به دیدن (چشم متصل به اون نیمکره هوشیار بازه و اون یکی بسته) پرواز کردن و نفس کشیدن و جهت‌یابی و دور بودن از خطر و اینها رو انجام می‌ده و اون یکی نیم‌کرده امواج آهسته‌ای داره و به قولی ناهشیاره.
USWS تو انسان‌ها به طور عادی دیده نمیشه، چون برای این نیاز است که یه جوری قدرت اتصال بین دو نیمکره کم بشه، مثلا اینطور که یه نیمکره موقع خواب به مرحله erm برسه و اون یکی نیمکره هنوز تو مرحله nerm باشه. با این حال – طبق ویکی‌پدیا و چند وب‌سایت دیگه- بعضی انسان ها هم وقتی برای اولین بار در یک محیط ناآشنا می‌خوابن همچین مدل خوابی رو تجربه میکنن، وقتی بیدار میشن هم احساس خوابیدن رو ندارن- چون مغز بیشتر از حالت معمول احساس خطر کرده و یه نیمکره به حالت هوشیار مونده و شبیه این بوده که خوابیدن اما نخوابیدن 🙂 .
قسمت جالب‌ش این که گروهی از دانشمندان هم به دنبال راهی هستند که بتونن این اتصالات دورن نیمکرهای و بین نیمکرهای رو بفهمن و احتمالا بتونن تغییر بدن. حالا به نظر بد نمیاد که آدم بتونه هم بخوابه و هم ادامه زندگی‌ش رو دنبال کنه 🙂 البته من فکر میکنم چه کاری‌ه آخه؟ نه اینکه کار محققان رو بگم چه کاری‌ه! نه نه . دم دانشمند‌ها گرم و امیدوارم زودتر به نتیجه برسن، چه کاری‌ه برای اینکه اگر می‌تونیم یه ۷ ساعتی قشنگ بخوابیم و خستگی در کنیم چه کاری‌ه هم بیدار باشیم و هم کار دیگه کنیم؟ اونوقت میگن ساعت کاری تمام وقت از ۹ صبح‌ه تا ۳ صبح :))) حالا این که شوخی بود، اما مدل USWS خوب میشه برای وقتی که یه کار خیلی ضروری و مهم داشته باشیم هم بخوابیم تا حافظه و کارکرد مغز سر جاش بمونه و هم خستگی بره و هم اون کار مهم رو دنبال کنیم. خیلی خب پس بستگی به اون کاره داره. پس اگر دانشمند‌ها دارن روش کار میکنن باید یه آپشنی هم ما داشته باشیم که بتونیم خودمون بگیم این دو سه شب نیاز دارم یه طرف مغزم قشنگ بخوابه و اون یکی نیمکره ادامه کارم رو دنبال کنه 🙂
این هم صحنه‌ای از فیلم دکتر استرنج عزیزمون که بوس به بهش، وقتی خوابیده بود و همزمان کتاب هم می‌خوند- البه این مربوط به آسترال‌ه ولی خب عکس در خوری‌ه اینجا.
نیم پایان‌بندی